Suszenie izolacji celulozowej transformatora
Wraz z upływem lat eksploatacji transformatora zwilgocenie izolacji zwiększa się. Jest ono w głównej mierze skutkiem chemicznego rozpadu ( depolimeryzacji) celulozy.
Podczas pracy wzrasta temperatura co wraz z obecnością pola elektrycznego znacznie przyspiesza proces starzenia izolacji. Przeciętnie zawilgocenie celulozy wzrasta o 0,1 pkt. procentowego rocznie co doprowadza do krytycznych 3 % po upływie około 20 lat eksploatacji. Zawilgocenie celulozy stanowi wielkie zagrożenie dla transformatora.
Zawilgocenie celulozy stanowi wielkie zagrożenie dla transformatora. Jego skutkiem mogą być wysokoenergetyczne wyładowania niezupełnie oraz tzw. „bubble effect” ( zjawisko powstawania pęcherzyków ). Polega ono na gwałtownym uwalnianiu wody z celulozy po przekroczeniu krytycznej temperatury i krytycznego zawilgocenia. Powoduje to skokowy wzrost ciśnienia w kadzi, co prowadzi do eksplozji i pożaru transformatora.
Suszenie izolacji celulozowej przez kontakt z estrem polega na wykorzystaniu fizycznego zjawiska dążenia układu do równowagi zawilgocenia celulozy i estru. Cechą charakterystyczną estru jest bardzo duża rozpuszczalność wody, czterdziestokrotnie większa niż olej mineralnego. Oznacza to wydłużenie czasu eksploatacji transformatora o około 10 lat.
